zaterdag 22 december 2018

Marokko, december 2018


In El Ouatia gooien we de watertank van de truck vol water voor Tosh, koffie, afwas, tandenpoets, groente spoelen etc. Geen wc-water en 1 keer per week korte douche en haren wassen, De dieseltanks 600 en 100 liter hebben we al flink gevuld in Guelmim en vullen we nog verder bij in de buurt van Es Smara. 3 Kilo kalkoen, 2 kilo vlees, 1 kilo gehakt en een pond vis. Voor ca. 14 dagen verse groenten en broden(in de vriezer). Verder blikken, pannekoekenmix, broodmeel, spaghetti etc. Ca 72 liter drinkwater. Eventueel drinkwater uit de grote watertanks.
We zullen eerst een piste van ca. 100 km. rijden in het Saguia El Hamra gebied boven Es Smara, dan een oude piste van de rally Parijs Dakar van ca. 570 km. met een aftakking naar het oosten richting Oum Dreyga van 40 km. Dan vanaf de weg Aousserd/Dakhla nog stuk van een andere oude rally Parijs Dakar piste van ca. 50 km.
Voor de verandering dit keer een kort verslag van dagen op de pistes.
Dag 1.
Tussen Abteh en Es Smara overnachten we in een zanderige rivierbedding met acacia’s en groene struiken. Erg stil en rustig. 22 Graden/harde wind.


Dag 2.
Geen diesel te krijgen bij de 5 benzinestations tussen Abteh en Es Smara. Gelukkig in Es Smara wel. Gendarmerie zeer vriendelijk bij de controles onderweg. Hoeven dit jaar niet eens een fiche. Nemen een piste naar Sidi Ahmed Laaroussi. Langs de piste nederzettingen van nomadententen. Bij bijna elke nomadentent ligt een waterzak op de grond en veel nomadenfamilies hebben een personenauto. Saguia El Hamra is een zeer brede oued/rivier met een enorm breed stroomgebied. Er zijn dit jaar veel dwarsgeulen ontstaan door de regen van de maanden september en oktober. Het rijdt zeer onaangenaam over de dwarsgeulen.  Als we een interessante overnachtingsplek hebben gevonden in de buurt van graftombes en tumulussen, komen nomaden om een sigaret vragen; andere nomaden hoeven alleen maar wat drinkwater en geven ons gratis calcietgeode’s ( holle stenen met mooie kristallen erin). Ook hebben ze een stuk meteoriet? en een versteende rugwervel van een dinosaurus? in de aanbieding. Archeologisch een interessant gebied met artefacten uit verschillende periodes. 24 Graden/weinig wind.



Dag 3.
We zitten even vast in een zanderige rivierbedding en dus tijd om de banden af te laten. De oued Saguia El Hamra verderop is net als de vorige keer toen we de route met Marcel en Yvon reden, onbegaanbaar. Er is geen enkel pad te vinden in de oued en er zijn alleen maar groene bosjes en harde zandbulten met bosjes erboven op. We nemen dus weer een route zuidwaarts richting de weg Es Smara/Laayoune. Vandaag geen mens of dier gezien. 26 Graden/weinig wind.


Dag 4.
De route is moeilijk te vinden en blijkt door een lange rivierbedding met poederzand te lopen. De banden moeten nog meer worden afgelaten. De piste gaat om een groot gebied heen waar de gravers naar calcietgeode’s gaten in de grond hebben gegraven. Het gebied is enorm uitgebreid vergeleken met de vorige keer dat wij hier reden en er is nu een geschoven piste aangelegd vanaf het graafgebied naar de asfaltweg Es Smara/Laayoune. Op onze overnachtingsplek krijgen we grote calcietgeode’s en fossiele koralen van een bolletjesgraver. Hij hoeft er niks voor te hebben. Later nodigt iemand ons uit in zijn khaima (tent) voor de thee en een nomadenechtpaar biedt ons kamelenmelk te drinken aan. Het gebeurt wel vaker dat nomaden even komen vragen of alles goed is en er geen problemen zijn. Ze hoeven meestal helemaal niks te hebben van ons. 27 Graden/stevige wind.


Dag 5.
We rijden naar de weg Es Smara/Laayoune en kopen bij een klein winkeltje nog wat broden en flessen drinkwater. We nemen een piste naar het zuiden maar deze is zo weinig bereden dat we maar weer omdraaien. Er is vast een reden dat de piste niet meer bereden wordt. We nemen verderop een zogenaamde Spaanse weg en komen dan op de oude rally Parijs Dakar piste. Er ligt een groene waas van grassprietjes/plantjes over de woestijn. We overnachten op een mooie plek met fossiele koralen.



Dag 6.
We blijven een dagje staan op de koralenplek en maken wandelingen. Enkele kilometers verderop zijn nomadententen en er loopt een grote kudde met schapen/geiten rond. ’s Avonds zien we een onverklaarbaar licht dat zich verplaatst in de lucht (UFO?). 26 Graden/weinig wind.
Dag 7.
’s Ochtends komt een nomade langs die lucht in zijn autoband wil hebben. We rijden naar Laghchiwat en zijn even bang dat de site met gravures is afgezet met een hekwerk. Het hekwerk blijkt voor een toekomstig reservaat met gazelles te zijn. De site van Laghchiwat wordt nu wel bewaakt door 2 bewakers en er is een gebouwtje gekomen met een aantal kamers waar toeristen kunnen overnachten. De gravures zijn alleen goed te fotograferen 2 uur na zonsopkomst en 2 uur voor zonsondergang. In dit jaargetijde betekent dat dat het beste gefotografeerd kan worden van kwart voor 5 tot kwart over 6 s’middags en van half 9 tot half 11 ’s ochtends. De gravures zijn vaag en van eenvoudige kwaliteit. 28 graden/weinig wind.








Dag 8.
’s Ochtends fotograferen we weer wat gravures en drinken voor we weggaan thee bij de bewakers van de site. We rijden over een nieuwe gravelroad naar de asfaltweg Laayoune/Gueltat Zemmour. Steken de asfaltweg over en vervolgen de rally piste. Mooie racevlaktes waar we zelfs op cruise control kunnen rijden. Nomade vraagt of we thee komen drinken in zijn tent. Andere nomade vraagt of we diesel nodig hebben. 28 Graden/matige wind. 
Dag 9.
Banden op 4,5 bar gezet. Eerst veel groene vlaktes met witte bloemen. Onderweg grote schaapskudde. Veel vlinders. Daarna worden vlaktes minder groen en wordt de route saaier met af en toe een acaciaboom. Later op de dag wordt de route stenig. Veel kamelen.Nomade die zelfs een woordje Engels spreekt, vraagt of we thee komen drinken in zijn tent.  25 Graden/veel wind. 


Dag 10.
We nemen een militaire piste (herkenbaar aan geschoven zandbulten met een autoband er boven op) naar het oosten richting Um Dreyga. Piste gaat van groene vlakte over op stenig plateau. Zeer weinig bereden. Als we het plateau afrijden willen we een Gandini piste rijden, maar deze blijkt dichtgegroeid met jonge acaciabomen en grote graspollen. Weinig berijdbare sporen. Zitten op een spoor dat doodloopt in een stenenvlakte en militairen komen vragen waar we vandaan komen en wat we hier doen etc. We moeten hen volgen naar een 6 km. verderop gelegen radiopost. Ze worden nogal boos op het moment dat ze het idee krijgen dat ik met mijn ipad foto’s zit te maken van hun post. Vanaf de radiopost waar wij helemaal worden nagetrokken, nemen we een brede erg kapotgereden militaire piste naar het westen en daarna een afslag naar het zuiden en komen weer op de rally Parijs Dakar piste. Onderweg zien we veel woestijnvaranen die snel hun hol inrennen als wij eraan komen. We overnachten 20 km. boven Gour Lawaafi bij  een mooi bergje met bovenop rotsblokken met gravures (o.a. Tifinagh).  Helaas voor Tosh ligt er veel cramcram (stekelplantjes) op de grond. 28 Graden/vrij harde wind.


Dag 11.
Blijven een dagje staan bij de gravures. Veel neolithische gebruiksvoorwerpen. Militairen denken dat we verdwaald zijn en op zoek naar asfalt. Ze waarschuwen ons op de piste te blijven en niet zomaar het spoor te verlaten i.v.m. verdwaalde landmijnen. Of het om antitankmijnen of personeelsmijnen gaat is niet te zeggen. Als ze horen dat we onze tocht in Es Smara zijn begonnen, kijken ze verbaasd, en vragen of we ook water of iets anders nodig hebben. Later op de dag komen ze terug om onze gegevens te noteren. Ze vinden het geen probleem dat we doorrijden naar Aousserd als we maar op de piste blijven. 30 Graden/harde wind.




Dag 12.
Na Gour Lawaafi wordt de piste niet veel beter. Smal, kapotgereden, met veel losse stenen. Veel mulle zandstukken. Bijna de hele rally Parijs Dakar piste wordt door militairen gebruikt en is dus kapotgereden. Jammer. Rijden langs militaire basis van Gleibat El Foula/Gart El Baggari. Telefoonontvangst Maroc Telecom werkt goed vanaf de lijn Bir Anzarane/Um Dreyga. 31 Graden/stevig wind uit NO.
Dag 13.
Beter stuk piste. Veel heuvels en oueds. Savanne achtig landschap. In het stroomgebied van oued Ermima zien we een pre-islamitische necropool met misschien wel 100 grafmonumenten. Rechtopstaande lange steenplaten en grafbulten met veel losse stenen erop. Ook tumulussen. Sommige lange steenplaten zijn omvergeworpen. Aan de kamelensporen er vlakbij te zien, schurken die zich lekker aan de stenen waardoor ze na verloop van tijd omvallen. 28 Graden/harde wind.


Dag 14.
Grote goed rijdbare vlakte van ca. 10 km. Op 35 km. afstand van het asfalt beginnen we weer nomadententen te zien. Laatste stuk piste is wasbord en veel mulle zandstukken. Er zullen in deze omgeving wel mijnen liggen want er wordt maar van 1 pad gebruik gemaakt. Bij de weg Aousserd/Dakhla pompen we de banden weer op en rijden 1 uur lang 80 km. om het pm katfilter van de truck (noodgedwongen) schoon te branden. Overnachten op archeologisch interessante plek. 29 Graden/stevige wind.
Dag 15. Rustdag. Broodbakmachine heeft het begeven en Webasto waterstation heeft moeite om het boilerwater te verwarmen. Na 3 uur branden is het water om te douchen nog niet op temperatuur. Kamelenkudde in de buurt. 27 Graden/weinig wind.
Dag 16.
Nemen piste naar het zuiden die doodloopt bij citerne (betonnen waterreservoir) en veel neolitische graven. Rijden stukje asfalt en nemen weer een oude rally Parijs Dakar piste. Aangenaam rijden over vlaktes. Archeologisch interessant gebied met mooie rode jaspis vuursteen. 26 Graden/harde wind.


Dag 17.
Rustdag. Maken wandelingen. Nomade die kriskras door het terrein rijdt in zijn 4x4 komt vragen of alles oke is. Zal hier dus wel meevallen met landmijnen.
Dag 18.
Rijden naar Dakhla. Ook het schiereiland van Dakhla hebben we nog nooit zo groen gezien. Kijken bij overwinteraarskamp Trouk, waar we heel snel weer wegrijden. Camping Moussafir in Dakhla lijkt niet meer te bestaan, hetgeen betekent dat we hier niet de was etc. kunnen doen. We doen inkopen op de soukh in Dakhla en rijden na water te hebben getankt bij een waterput bij het dorp El Argoub, naar het westelijk gelegen strand.
Dag 19.
Dagje El Argoub. Onderhoudsdag truck. Helpen nog wat Italianen die vast komen te zitten in het zand met hun huurauto. 23 Graden/harde wind.

De volgende dagen rijden we verder zuidwaarts en passeren de kreeftskeerkring. Zeer weinig verkeer onder Dakhla. Ook hier is de woestijn ongekend groen. We kijken bij Ain Bida, een baai vlakbij sebkha Maharyat en de baai van Portorico. Overal weinig toeristen.
Hierna rijden we weer noordwaarts en overnachten bij oued Lakraa. De weg van Dakhla naar oued Lakraa is verbreed en opnieuw geasfalteerd. Na oued Lakraa tot 100 km. onder Boujdour wordt nog gewerkt aan de weg. Veel omleidingen en langzaam rijden. Op camping Sahara Line in Boujdour kunnen we de was van bijna 4 weken doen. Drinkwater is aanwezig aan de noordkant van het sanitairgebouw. In Boujdour zijn (volgens ons) de beste stokbroden van Marokko te krijgen; en dat voor 1 dirham (nog geen 10 cent). In het nieuwe jaar rijden we weer richting Es Smara en zullen proberen zoveel mogelijk oostelijk te komen bij Haouza,  Jdriya en liefst nog verder.

1 opmerking:

Unknown zei

Wat een leuk verslag en wat een mooie foto's